Μετά το ημερολόγιο του Βασίλη – Βλέπε Βιβλιοφαγία μέσω Μουσικής έρχεται το επόμενο ημερολόγιο.
Ένας κύκλος κατάθλιψης, αισιοδοξίας, παράνοιας και επαφής
Καραντίνα: η ιδανική φαινομενικά περίοδος να «κάνεις όλα αυτά με τα οποία δεν είχες χρόνο να ασχοληθείς τις υπόλοιπες περιόδους του χρόνου», που σε πιάνει κρίση δημιουργικότητας, κάνεις κατασκευές, δε σταματάς να βλέπεις ταινίες και σειρές, διαβάζεις βιβλία, κλπ, κλπ, κλπ…
Ακολουθώντας λοιπόν αυτά τα καραντινάτα κλισέ, η παρακάτω λίστα είναι κάποιου είδους ημερολόγιο. Αποτελείται από ένα βιβλίο, τέσσερις σειρές και μία ταινία, τα οποία μου κράτησαν συντροφιά αυτές τις δύσκολες μέρες του εγκλεισμού. Η λίστα έχει χωριστεί σε τέσσερις ενότητες, και η καθεμία αντιπροσωπεύει ένα ξεχωριστό στάδιο/διάθεση σχετικό με αυτή την όμορφη περίοδο που περνάμε.
Πρώτο μέρος: Κατάθλιψη
- The Handmaid’s Tale by Margaret Atwood
Ομολογουμένως, μία επιλογή σαν αυτή σε τέτοιες μέρες εγκλεισμού δεν είναι και η καταλληλότερη για την ψυχολογία, καθώς το διήγημα παρουσιάζει μία δυστοπική και απολυταρχική κοινωνία, η οποία είναι διαποτισμένη με τις αρχές που επιτάσσει η πατριαρχία και ο χριστιανισμός (που αγγίζει τα όρια του φανατισμού).
Η πολιτεία στην οποία εκτυλίσσονται τα γεγονότα ονομάζεται Gilead, και είναι ένα μέρος στο οποίο έχει αφαιρεθεί πλήρως κάθε έννοια προσωπικού δικαιώματος, ελευθερίας και αυτενέργειας, και η ύπαρξη των ανθρώπων έχει περιοριστεί στην εκπλήρωση των βασικών αναγκών, και στη διαιώνιση του ανθρώπινου είδους.
Έτσι λοιπόν, ο ρόλος των ανθρώπων είναι με βάση συγκεκριμένα πρότυπα: οι ευκατάστατοι της κοινωνίας αυτής μένουν σε μεγάλα σπίτια με υπηρέτριες, που είναι ντυμένες με πράσινη στολή. Οι σύζυγοι των σημαντικών ανδρών είναι ντυμένες με μπλε, ενώ η τρίτη κατηγορία των γυναικών, οι θεραπαινίδες (handmaids), είναι ντυμένες στα κόκκινα, και έχουν έναν και μόνο στόχο: την αναπαραγωγή. Βρίσκονται δηλαδή στο σπίτι με σκοπό να κυοφορούν τα παιδιά των κυβερνητών τους με σκοπό οι ίδιοι με τις συζύγους τους να τα αναθρέψουν μετά.
Όσοι παρεκκλίνουν από αυτές τις επιλογές στέλνονται στις αποικίες, όπου βρίσκουν αργό και μαρτυρικό θάνατο από ραδιενέργεια. Η πρωταγωνίστρια του βιβλίου, που ονομάζεται Offred, εξιστορεί τη ζωή της σε αυτή τη δυσάρεστη πραγματικότητα.
Η άμεση γραφή της Atwood, σε συνδυασμό με το ύφος και τις αναδρομές στο παρελθόν, που πολλές φορές μπορούν να μπερδέψουν τον αναγνώστη σχετικά με το χωροχρόνο και την εξέλιξη των γεγονότων, καταφέρνουν να αποτυπώσουν με τεράστια ακρίβεια τον ψυχισμό της πρωταγωνίστριας. Το συναίσθημα δηλαδή του σωματικού και ψυχικού εγκλωβισμού της σε μία πραγματικότητα την οποία δεν μπορεί να ελέγξει σε καμία περίπτωση (καραντίνα alert).
Το βιβλίο πρέπει λοιπόν να αντιμετωπιστεί σαν ένα προσωπικό ημερολόγιο, είναι γεμάτο με εικόνες που δίνουν απτή μορφή στα συναισθήματα της Offred, και κάνει τον αναγνώστη να ταυτιστεί και να συμπάσχει με την ψυχοσύνθεσή της. Στην πραγματικότητα, η ιστορία αυτή αποτελεί μία μαρτυρία για τη θέση της γυναίκας σε έναν πιθανό άλλο κόσμο.
Δεύτερο μέρος: Οδηγός αισιοδοξίας
2. Avatar: The Last Airbender και Avatar: The Legend of Korra
Οι δύο αυτές σειρές συνδέονται μεταξύ τους καθώς η μία αποτελεί συνέχεια της άλλης. Το Avatar διαδραματίζεται σε ένα σύμπαν το οποίο αποτελείται από τέσσερα διαφορετικά έθνη, το καθένα από τα οποία είναι βασισμένο σε ένα από τα τέσσερα στοιχεία της φύσης: τις φυλές του νερού, το βασίλειο της γης, τους νομάδες του αέρα και το έθνος της φωτιάς. Σε κάθε έθνος από αυτά, υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που αποκαλούνται δαμαστές, οι οποίοι έχουν την ικανότητα να κινούν τηλεπαθητικά το στοιχείο αυτό που ταυτίζεται με το έθνος στο οποίο ανήκουν.
Ο πρωταγωνιστής της σειράς, ο Aang, είναι το avatar, είναι δηλαδή ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο που έχει την ικανότητα να ελέγχει και τα τέσσερα στοιχεία, είναι αυτός που καλείται να φέρει την ισορροπία και την αρμονία στα τέσσερα έθνη και είναι η γέφυρα ανάμεσα στον υλικό και στον πνευματικό κόσμο. Στο The Legend of Korra, η Korra, είναι το αμέσως επόμενο avatar μετά τον Aang.
Και οι δύο σειρές έχουν να κάνουν με την αναζήτηση της ταυτότητας του ανθρώπου, της θέσης του στον κόσμο και με το δίπολο καλό-κακό. Από τη μία, στο Avatar εκτυλίσσεται ένας ιμπεριαλιστικός πόλεμος, στον οποίο ο κακός είναι ένας και είναι φανερός: είναι ο άρχοντας της φωτιάς, που θέλει να υποτάξει τα άλλα τρία στοιχεία και να κυριεύσει τον κόσμο.
Ο Aang καλείται λόγω της θέσης του να σώσει τον κόσμο από αυτή την απειλή, αλλά και να διαχειριστεί το ρόλο του και την τεράστια συμβολή του στην ύπαρξη της ειρήνης.
Από την άλλη, στην ιστορία της Korra, δύο είναι οι κεντρικοί άξονες της υπόθεσης. Ο ένας είναι η αναζήτηση της ταυτότητας της Korra, που είναι πολύ πιο έντονη, καθώς η ίδια πρέπει να σταθεί ισάξια του προκατόχου της, του Aang. Επίσης, η πρόκληση αυτή τη φορά είναι μεγαλύτερη: υπάρχει μεν εχθρός, αλλά δεν είναι ούτε ορατός, ούτε συγκεκριμένος.
Στην ιστορία αυτή διαδραματίζονται διαφορετικοί πόλεμοι και παρουσιάζονται διαφορετικά πολιτικά φρονήματα (δικτατορία, αναρχία), οι υπέρμαχοι των οποίων αναζητούν την εξουσία. Με κάποιο τρόπο, τα κίνητρα των συγκεκριμένων «κακών» δικαιολογούνται, και τονίζεται η ανάγκη να βρεθεί κοινό έδαφος για να μη δημιουργηθούν περαιτέρω προβλήματα.
Είναι δύο σειρές, που ενώ φαινομενικά απευθύνονται σε μικρό ηλικιακά κοινό, είναι κατάλληλες για κάθε ηλικία. Καταφέρνουν να θίξουν με επιτυχία μία πληθώρα θεμάτων, όπως ο ιμπεριαλισμός, η αποικιοκρατία, η ηθική, η ενδυνάμωση των γυναικών, αλλά και πολλών ακόμη φιλοσοφικών ζητημάτων, όπως η μοίρα, η ευθύνη ή η ελεύθερη βούληση. Κι όλα αυτά, με πολύ μεγάλη παρουσία κωμικών και χιουμοριστικών στοιχείων και καταστάσεων.
3. My Neighbour Totoro
Δικαιολογημένα η ταινία αυτή θεωρείται από τις πιο αγαπημένες παιδικές animation ταινίες όλων των εποχών. Παρόλο που κυκλοφόρησε το 1988, εξακολουθεί να παραμένει αγαπημένη επιλογή για το κοινό κάθε ηλικίας, χωρίς μάλιστα να έχει διαφημιστεί όσο αντίστοιχες του Studio Ghibli.
Από την ταινία αυτή απουσιάζουν οι κακοί, οι σκηνές μάχης, τα σκοτεινά πλάσματα και οι κακοί ενήλικες. Αντίθετα, προβάλλεται η εικόνα ενός ιδανικού και αθώου κόσμου στον οποίο, όταν συναντάς ένα γιγαντιαίο πλάσμα κρυμμένο στη μέση του δάσους, δεν προσπαθείς να ξεφύγεις έντρομος από αυτό, αλλά αντίθετα το αγκαλιάζεις και παίρνεις έναν υπνάκο μαζί του.
Σε αυτή την ταινία ο Miyazaki παρουσιάζει τη ζωή μιας οικογένειας που μόλις έχει μετακομίσει σε ένα νέο σπίτι στην ιαπωνική ύπαιθρο. Οι πρωταγωνίστριες είναι δυο μικρές αδερφές, η Σατσούκι και η Μέι. Τα κορίτσια ζούνε με τον πατέρα τους και περνούν τις μέρες τους με τη συντροφιά των γειτόνων τους, καθώς η μητέρα τους είναι άρρωστη και νοσηλεύεται στο νοσοκομείο.
Στην ταινία παρουσιάζονται οι καθημερινές περιπέτειές τους στο νέο τους περιβάλλον, οι εξερευνήσεις τους και η γνωριμία τους με τα μυστηριώδη και φιλικά πλάσματα του δάσους, τα Totoro.
Η επιτυχία της ταινίας δε βασίζεται τόσο στην πλοκή της, αφού η δράση δεν είναι τόσο έντονη, αλλά στην παραδοχή ότι καμιά φορά στη ζωή η περιπέτεια προέρχεται από τη δική μας φαντασία. Αυτό κάνει την ταινία ρεαλιστική αλλά και περιπετειώδη ταυτόχρονα, ενώ καταφέρνει να παραμείνει μακριά από τα γνωστά κλισέ των αντίστοιχων αμερικανικών ταινιών.
Είναι πλούσια σε κωμικά στοιχεία αλλά και λίγο τρομακτική, λίγο λυπηρή, λίγο ανατρεπτική και σίγουρα διδακτική. Στο τέλος όμως, η αίσθηση που αφήνει στο θεατή είναι τόσο γλυκιά και γεμάτη αισιοδοξία, αφού καταφέρνει να περάσει το μήνυμα ότι με κάποιο τρόπο, όλα τελικά θα πάνε καλά.
Τρίτο μέρος: Παράνοια και Γελοιότητα
4. Brooklyn 99
Από αρκετούς θεωρείται κάτι αντίστοιχο με τα Φιλαράκια της δεκαετίας των 10s. Η σειρά εκτυλίσσεται σε ένα αστυνομικό τμήμα, το 99ο, στο Brooklyn της Νέας Υόρκης, και παρουσιάζει τις υποθέσεις / γκάφες των αστυνομικών του τμήματος, καθώς επίσης και τις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ τους. Simple as that.
Για την ακρίβεια, πιθανότατα να αποτελεί απάντηση και κάποιου είδους όαση σε όσους έχουν κουραστεί με σκοτεινές σειρές εξιχνίασης εγκλημάτων. Θα μπορούσε να συγκριθεί με σειρές όπως το CSI και το Law and Order ωστόσο είναι και τόσο διαφορετικό από αυτές παράλληλα. Παρόλο που στη βάση του αποτελείται από αρκετά προβλέψιμες αστυνομικές υποθέσεις, τα κωμικά του στοιχεία και η θεματολογία του, δηλαδή το ότι τάσσεται κατά των διακρίσεων, φύλου, φυλετικών, κοινωνικών και άλλων, το κάνουν να ξεχωρίζει.
Κι ενώ οι πρωταγωνιστές της είναι αστυνομικοί, επάγγελμα το οποίο είναι γνωστό για την ευρύτερη αποδοκιμασία του, αυτό σε καμία περίπτωση δεν καταφέρνει να απασχολεί το θεατή στη σειρά αυτή.
Χωρίς αμφιβολία, η ψυχή της σειράς είναι ο χαρακτήρας του Andre Braugher, aka Captain Holt.
Ο ομοφυλόφιλος αρχηγός του τμήματος, που είναι φαινομενικά ανέκφραστος, παγωμένος και σκληρός, χαρίζει άπειρες στιγμές γέλιου, ενώ παράλληλα η προσωπική του ιστορία ανέλιξης αποτελεί αξιοσέβαστο παράδειγμα. Το ίδιο φυσικά, αλλά σε μικρότερο βαθμό, ισχύει και με τους υπόλοιπους χαρακτήρες, που ο καθένας με τον τρόπο του καταφέρνει να δημιουργεί ξεκαρδιστικές καταστάσεις.
Δε χρειάζεται να γίνει αναφορά στο χιούμορ, στις ατάκες που διαδέχονται η μία την άλλη, και στο όλο κλίμα απενοχοποιημένης ελαφρότητας που χαρακτηρίζει τη σειρά. Μπορεί σε μερικούς το χιούμορ να φανεί σαχλό ή χωρίς νόημα, αλλά αυτό ακριβώς είναι και το μυστικό του Brooklyn 99. Ίσως κουράσει κάποιους στην αρχή, ωστόσο από τη στιγμή που ο θεατής καταλάβει την παράλογη λογική του, δε θα μπορέσει να ξεκολλήσει.
Γιατί πέρα από το αστείο κομμάτι, το Brooklyn 99 τολμά να θίξει με έμμεσο και ανεπιτήδευτο τρόπο σοβαρά θέματα με ασπίδα το χιούμορ, στην προσπάθεια να περάσει όσα θέλει να πει. Και τα καταφέρνει; Ναι, τα καταφέρνει.
Τέταρτο μέρος: Η πολλή επαφή σκοτώνει
5. Why Women KIll
Το Why Women Kill εξιστορεί τη ζωή τριών παντρεμένων γυναικών σε τρεις διαφορετικές εποχές: τη δεκαετία του ’60, τη δεκαετία του ’80 και το 2018. Όπως μαρτυρά ο τίτλος του, παρουσιάζει τους λόγους και τα γεγονότα εξαιτίας των οποίων οι γυναίκες αυτές οδηγήθηκαν στην αποτρόπαια πράξη του να δολοφονήσουν τους συζύγους τους.
Κοινός άξονας των τριών ιστοριών είναι το σπίτι στο οποίο μένουν οι τρεις γυναίκες με τους άντρες τους, καθώς είναι το ίδιο σε κάθε περίπτωση.
Η σειρά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μαύρη κωμωδία, ενώ στα τελευταία επεισόδια είναι εμφανή κάποια στοιχεία θρίλερ και ταινίας δράσης.
Συγκεκριμένα, δείχνει το που μπορεί να οδηγήσει ο θυμός και η δυσαρέσκεια των γυναικών που δεν αντέχουν άλλο τους γάμους τους. Το 1963, η αδύναμη και συγκαταβατική νοικοκυρά Beth Ann ανακαλύπτει ότι ο σύζυγός της την απατά με μία σερβιτόρα. Το 1984, η πλούσια και καυστική Simone μαθαίνει τυχαία ότι ο επί 10 χρόνια άνδρας της είναι ομοφυλόφιλος κι ότι διατηρούσε κρυφά δεσμούς με άλλους άνδρες. Στο σήμερα, πρωταγωνιστεί η Taylor, η δυναμική και απελευθερωμένη δικηγόρος, η οποία έχει θεσπίσει μία συμφωνία ανοιχτού γάμου με τον σύζυγό της.
Οι ισορροπίες διαταράσσονται όταν μία γυναίκα με την οποία διατηρεί παράλληλη σχέση, η Jade, εισβάλλει στη ζωή της και γίνεται κάτι παραπάνω από ένας απλός δεσμός.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της σειράς, ο θεατής αναρωτιέται ποια μπορεί να ήταν τα τελικά κίνητρα που οδήγησαν τις γυναίκες σε αυτή την πράξη κι αν στο τέλος θα καταδικαστούν ή θα αθωωθούν.
Ο χαρακτήρας της Beth Ann είναι ξεκάθαρα το μυστικό συστατικό της σειράς, η οποία μεταμορφώνεται από νοικοκυρά που ζει για να υπηρετεί το σύζυγό της σε σατανική puppet master. Ο χαρακτήρας της Simone είναι επίσης απολαυστικότατος και θυμίζει κύριο χαρακτήρα παλιάς σαπουνόπερας στην κωμική του βερσιόν (βλέπε Alexis Carrington στη Δυναστεία).
Το ενδιαφέρον της σειράς είναι ότι επειδή δημιουργούνται διαρκώς ανατροπές, ο θεατής δύσκολα θα μπορέσει να κατανοήσει τις πράξεις κάποιου πρωταγωνιστή και να υποστηρίξει τις επιλογές του, καθώς τα δεδομένα αλλάζουν συνέχεια. Σε γενικές γραμμές βλέπεται ευχάριστα παρά το σκοτεινό θέμα της, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι περνάει κάποιο ξεχωριστό μήνυμα ή έχει κάτι καινούργιο να πει.
Μιας και φτάσατε μέχρι εδώ θυμηθείτε πως μπορείτε να διαβάσετε και άλλα άρθρα μας από την πιο φωνακλάδικη συντακτική ομάδα, μπορείτε να δείτε illustration και comic που φτιάχνουμε.
Μπορείτε να μας βρείτε σε Instagramκαι Facebook, να διαβάσετε το webcomic μας NoHeroes! και να μας στηρίξετε στο Patreon μας!